www.olepedersen.eu
Hvad er det jeg skriver om?
Nu er det ikke daglig jeg opdaterer siden, jeg skriver om alt, om det jeg oplever, om noget jeg læser, om noget jeg har hørt, om noget jeg vil eller har tænkt, der er ikke nogen emner der går fri hvis jeg har en mening om det. Har du en kommentar er du velkommen til at sende en mail.
Nyeste indlæg:
21-10-2024.
Kongres i Dansk Handicap Forbund.
Det foregik på Egmont Højskolen i Odder, jeg deltog ikke i Kongressen, jeg var Chauffør for 3 personer, der skulle deltage, samtidig havde jeg er opgave som Ledsager for Hans, som jeg også i det daglige er Ledsager for.
Der er meget fritid, og er man til gåture ved hav og skov er der masser af muligheder.
Jeg brugte nu tiden på at sove, jeg følte mig træt hele tiden, det viste sig også på hjemvejen, jeg blev dårlig og kastede op, det er noget tilbagevendende, det er prøvet før.
Jeg måtte fuldende opgaven som Ledsager og Chauffør, vi nåede Amager hvor jeg satte alle af, så til Ishøj for at aflevere liftbilen, derefter hjem til Konen, jeg gik direkte i seng og sov til mandag morgen, hvor jeg havde fået det bedre.
Min uge er vendt lidt ”på hovedet” jeg vasker mandag, hvor der normalt står rengøring på programmet, så må rengøring vente til tirsdag, men efter vasken i dag skal jeg handle og til Annisse, så er der fri resten af dagen.
Jeg har også nogle øvelser der skal laves, jeg har været til Fysioterapi, jeg har ikke rigtig "fidus" til Fysioterapi, men smerterne er forsvundet, det er godt, men nøjagtig de samme øvelser kan jeg finde ganske gratis på nettet, det er underligt at Fysioterapeuten gør det til højere videnskab, forstå det, hvem der kan. God mandag.
17-10-2024.
Jeg har fået ny telefon, eller fået, er en sandhed med modifikationer, de er blevet dyre telefonerne, 5000 kr. måtte jeg af med.
Jeg besøgte Elgiganten, der kan man kigge inden man bestemmer sig, jeg havde en One+, det ville jeg gerne have igen. Jeg havde Huawei i flere år, men dem fører de ikke mere i Elgiganten, fordi den Kinesiske Stat har interesser i Selskabet, forretningen foreslog One+, jeg spurgte hvor den telefon kom fra? Den er Kinesisk!! Mon ikke den Kinesiske Stat er involveret i dette Selskab, telefonen ligner præsis en Huawei.
Jeg fik en One+ for x antal kr. Vil du have panserglas? lød spørgsmålet, det vil jeg gerne. Der er ingen lader, vil du købe det? Nej, jeg har den fra den gamle var mit svar. Hvis du skal bruge den, skal den hedde, hun nævnte en modelbetegnelse. Never mind, jeg bruger den gamle, og den virker fint skal jeg sige.
Gud ved om de også sælger TV og andet udstyr uden stik på ledningen, som så skal tilkøbes? Der er mange måder at tjene penge på.
Jeg skal ud at rejse i weekenden, til Odder, Egmont Højskolen, der er Kongres i Dansk Handicap Forbund, jeg har ikke noget med kongressen at gøre, jeg står for transporten af 3 personer der deltager, samt være Ledsager for Hans, Hans og to medlemmer fra Kbh. afdelingen har lejet bil til formålet.
Jeg skal til anden behandling hos fysioterapeuten, det er et forløb på 13 uger, der har været vrøvl med nakken, måske er det havearbejde der slider på nakken, men det er der ikke meget af fra nu.
16-10-2024.
Jeg har aldrig agiteret for min Hjemmeside, jeg bruger den som ”aflæsning” af tanker, jeg ikke kan komme af med andre steder, jeg har før brugt Facebook, men fik desværre nogle dumme og værdiløse kommentarer, så det opgav jeg, nu får mine tanker frit løb her. Du må gerne kommentere på mit skriv, men det skal gøre på min mail, mail@olepedersen.eu
Vores nye Hospital i Hillerød står klar om 2 år, men det skal bygges færdig for lånte penge, Region Hovedstaden har fået en pulje fra Staten, det ophører nu, så 2,5 mia. skal lånes på 30-årige lån, man må håbe at renten holder sig i ro, ellers kan det nemt blive dyrt for Borgerne, jeg kan godt huske byggerenter først i 80’erne, de lå på 16/18 %, for det ikke skal være løgn skal Bispebjerg Hospital også ud at låne, til færdiggørelse, ca. 1 mia.
Det er jo godt med nye moderne Sygehuse, men hvis der ikke er råd til personale, nytter det jo ikke noget.
Da Herlev Hospital blev bygget, måtte de øverste 6 etager stå tomme, der var ikke råd til indretning, i Hillerød blev der også bygget til Hospitalet i 60’erne, der måtte man også lade en bygning stå tom, da pengene var brugt.
Jeg går ikke meget op i politik, men jeg ”følger med”, jeg tror ikke det er nemt at få enderne til at nå sammen, når der bygges Hospitaler eller Broer/Tunnel, tiden skrider, priserne løber løbsk.
Byggeperioden løber ofte over flere år. Nu er det sådan at jo tættere vi er på et valg, jo flere ”forbrugervenlige” forslag kommer på bordet fra Partierne, i håbet om at vinde stemmer, når valget er overstået, løber de fra det de har lovet, enten kan de ikke få flertal eller der må indgås så mange forlig, at forslaget bliver udvandet.
15-10-2024.
Er vi ved at blive nogle skravl? På det psykiske plan bliver der flere og flere der har problemer, man fødes ikke psykisk syg, det er påvirkning ude fra, i så fald må det være samfundet der udvikler den påvirkning der giver mennesker vanskeligheder med at håndtere livet.
Gymnasieelever der mister forældre, savner støtte fra gymnasiet, studievejlederne er ikke skolet til at yde den nødvendige støtte, som Kræftens bekæmpelse mener eleverne har brug for.
Min tanke er: Skulle Kræftens Bekæmpelse ikke koncentrere om at bekæmpe kræft, og overlade det psykiske til en anden instans?
Jeg tror Samfundet udvikler os til at være svagelige, vi er beskyttet hele livet, overvåget af læger, der i en lind strøm udsteder Diagnoser, så patienten passe ind i de kasser Samfundet gerne vil komme os i, derefter styrer Samfundet individet i den retning som Samfundet mener at vedkommende passer ind.
Måske var det bedre, at man fra Barndommen, når Barnet kom i vanskeligheder, mødte Barnet med, det må du løse! Du kan godt. Min gamle Mor ville nok sige ”Tag dig dog sammen”, men det er helt forbudt i dag.
Der var en der havde snydt mig, jeg blev sur og skældte ud, jeg blev mødt med følgende svar: Sådan skal du ikke tale til mig! Jeg blev helt paf.
Det er nok sådan, at vi pylrer alt for meget om børnene, når de 18-20 års alderen, kommer hjemmefra, møder de virkeligheden, hvor man bestemt ikke skal regne med hjælp, med mindre hjælperen selv kan drage fordel af at hjælpe, voksenlivet er bestemt ikke for børn, og er man ikke trænet, er det op ad bakke, og det er nemt at forstå at det kan ramme hårdt på psyken, problemet er så at vi ikke kan skaffe behandlere nok, så mennesker må vente i årevis og synker ned i apati, når først hjælper når frem, kan der ikke rigtig findes en løsning.
08-10-2024.
Der er ved at være langt mellem indlæggene, der er ellers nok at skrive/brokke sig om og over, men der er ikke rigtig ”skrivelyst”, det skal der være for at komme med et indlæg.
Jeg er ikke træt af livet, jeg er træt af den måde mennesker, verden over, behandler den natur vi alle sammen skal leve af, også den måde vi behandler hinanden på, er forfærdeligt. Hvad der sker ude i verden, er svært at ændre på som enkelt person, at tro at vi kan leve i fred og fordragelighed er nok ”ønsketænkning” på verdensplan. I Danmark er vi så få indbyggere, at det nok kunne lade sig gøre at leve side om side, hvor man respekterer naboen for den han er, og i det hele taget opfører sig ordentligt.
Nu er religion nok den ting i verden som er skyld i de fleste konflikter, vi tror ikke på det samme, nej, men historierne ligner til forveksling hinanden i store træk. Vi har nok alle brug for at tro, men hold op med at ”omvende” andre, der ikke deler din tro.
Ifølge min tro, skal man behandle andre med respekt, uanset hvad religion de tror på, med den regel kan man komme langt.
Jeg kommer meget rundt i Nordsjælland, der er mange små Landsbyer endnu, men de er nærmest ”døde” i dagtimerne, alle er ”af huse”, de er på job, da jeg var barn, var der mere liv i de små byer, der var et Andels Mejeri og en Købmand eller Brugs måske begge dele, et Forsamlingshus var også i en del af byerne.
De små Landbrug i drift, de eksisterer endnu men som bolig for en Familie og jorden er forpagtet ud til stordrift.
Først forsvandt Mejerierne, det var i 60’erne, mange Landmænd skiftede Landbruget ud med industrien i de store byer, der blev mangel på arbejdskraft, så kom Kvinderne ud på arbejdsmarkedet.
Det betød at der blev handlet ind på vejen hjem fra job i de Supermarkeder der skød op alle vegne på den tid, 1970’erne.
Købmand og Brugs lukkede, Skolen lukkede, børnene blev samlet på store skoler i Kommunen og nu ligger der en samling huse der var en by engang med samvær og bal i forsamlingshuset, det fællesskab er slut i de fleste små flækker i Nordsjælland, desværre.
Der er kommet en kat i huset i Annisse, det hører til på landet, ungerne har godt af at have et dyr der skal passes, men jeg holder øje, en kat skal have det godt, jeg er selv vild med katte, når jeg er med på Rhodos, bruger jeg nok mindst 500 kr. på kattemad, der er mange hjemløse katte, det har hjulpet lidt efter myndighederne er begyndt at sterilisere.
09-09-2024.
Gæstfrihed.
Tja, det eksisterer vel stadig nogle steder, det var mere udtalt i min barndom og opvækst, i mine Forældres køkken var der tit gæster, naboer, bekendte kom forbi til en sludder eller en kop kaffe, nogle gik i kælderen hvor min Far havde værksted, her sad han og arbejdede, kom der gæster tog de en øl eller kom op i køkkenet og fik en kop kaffe.
Der var også en på vejen der holdt ”smugkro”, her kom der, som regel mænd og nogle få Kvinder, og drak øl, Alfred hed han ”Øl manden”, det foregik i Garagen, det var hans Mors hus, men Alfred brugte kælderen.
I et boligselskab i nærheden boede Holger, han havde også ”smugkro”, men det var et andet klientel, der kom her.
Flere boligselskaber havde etableret Billardklub i kælderen, billarden var bare en undskyldning for at gå ned og drikke øl. Billardklubberne er på tilbagegang, dels drikker man ikke øl længere i samme grad som tidligere, de brune værtshuse mærker det især, de svinder ind, og det med at komme uanmeldt på besøg, er heller ikke velset længere, man skal helst melde sin ankomst dage i forvejen.
Jeg har prøvet at komme på besøg, fordi jeg var i nabolaget, og når der bliver lukket op, kan man godt se at de tænker: ”hvad vil du?”, de siger det ikke, det ”lyser” ud af dem.
Gæstfrihed glider nok ud af sproget lige som Respekt, Ære, Værdighed, jeg tror ikke mange ved hvad disse ord betyder, det mærkes tydeligt i hverdagen.
Slamtørringsanlæg/slam på landbrugsjord, der har været flere artikler i vores lokale avis om dette, især er lugten det drejer sig om, at der så er tungmetaller og andre stoffer der er gift for miljøet, betyder mindre i den brede befolkning.
Grunden til den dårlige lugt fra slammet, skyldes at der ikke er et slamtørringsanlæg endnu, det er under opførelse? Så tænker jeg Hvad! Hvorfor bygge et rensningsanlæg og tage det i brug før det er færdig, det forstår jeg ikke.
Jeg kørte for flere år siden slammet væk fra det ”gamle” Rensningsanlæg på Kirsebæralle, det blev vandet presset ud af slammet, så det næsten var helt tørt, det lugtede, men man skulle tæt på.
Slammet blev kørt til Stigsnæs og blandet med træflis, derefter blev det lagt i miler (som kompost), og skulle formulde, efterfølgende blev det tørret og findelt, det blev brugt til sandblæsning.
Ideen var, at slammet var fyldt med tungmetaller og ved genanvendelse som sandblæsermaterialer, blev det yderligere tilført bl.a. tungmetaller, derefter skulle det så deponeres, ved at genanvende det, sparede man en deponering.
EU stod bag projektet og brugte mange penge på at få det til at fungere, men jeg tror det var afsætningen af produktet det kneb med.
Det er nok nærmere sådan, at slammet ikke skal være for tørt, for at blive fordelt med Gyllevogne, det er der ingen der skriver om. Tørring eller ej, så vil vores slam fra kloak og toilet altid lugte.
Børstenbinder.
De fleste vil vel spørge? Hvad er en Børstenbinder, en Børstenbinder er en der ”trækker børster”, dvs. et stykke træ formet som f.eks. en opvaskebørste med huller i trækker man en tråd ned i hullet i børsten, man laver en løkke, i den løkke lægger man strået/håret ind i og trækker tråden tilbage, hullet er konisk, så hvis der strammet hårdt op bliver det siddende.
Min Far var Børstenbinder, det fag havde han lært på Blindeinstituttet i København. Som 12- årig kom han til Blindeskolen Refnæs i Kalundborg, hans Mor var død, (1936), Faderen stod tilbage med 6 børn, hvoraf min Far var den ældste. Efter 4 år på Refnæs, kom han til Blindeinstituttet i København for at fuldføre folkeskolen, derefter blev han oplært i Børstenbinderi.
Min Far kom til Hillerød i 1943, sammen med en Kammerat, Peter, de skulle bo hos Aksel Jensen på Ringvejen, (det nuværende Skovledet), den startede ved Skansevej og endte i en skovsti, der sluttede ved Kongevejen, (Københavnsvej).
Aksel Jensen var selv svagsynet og Børstenbinder, der var krig og det var ikke til at skaffe børster og koste, så det lavede Aksel og kørte rundt på cykel og solgte koste og børster til egnens bønder.
Nu kom der 2 Svende på værkstedet, der kom gang i produktionen. Men efter krigen 1946, kom der gang i børstefabrikkerne igen og håndtrukne børstevarer kunne ikke konkurrere på prisen.
Peter, min Fars Kammerat giftede sig med Aksels Datter, Minna, og de købte et Brødudsalg på Skansevej 14, med tilhørende lejlighed, Peter fik Børsteværksted i gården.
Min Far tog et kursus i Kurvemageri på Blindeinstituttet og fik ansættelse i Bakkegade hos Kurvemager Viggo Mogensen, han fik en lille lejlighed på Skansevej hos Arne Skomager.
Er der ting du er interesseret i at spørge mere til, kan jeg kontaktes på mail
mail@olepedersen.eu eller tlf.: +45 21 64 42 14